Ik heb met veel plezier en interesse de voedselzandloper gelezen en was er meteen fan van. Daarnaast dabbel ik al een tijdje in de paleo-leer. En ik geloof wel wat ze daar allemaal vertellen. Minder suikers, minder bewerkt voedsel, het kan alleen maar beter zijn. Maar wat ik wel merk, en wat ik eigenlijk al langer wist, is dat elk lichaam uniek is. En dat je geen enkele leer tot in de letter moet volgen om je goed te voelen. Brood schrappen? Doe ik het merendeel van de tijd. Af en toe nog eens een goed stukje speltbrood, dat wel. Pasta en rijst schrappen? Geen probleem, geef mij maar groenten in de plaats. En af en toe een klein beetje rijst. Aardappelen schrappen? Komaan, wees serieus, dat is toch het makkelijkst van al … dacht ik.
Maar ontbering leert me dat ik geweldig kan genieten van een patat. Veel meer dan van dat beetje rijst of pasta dat occasioneel op mijn bord komt. Veel meer dan die geroosterde boterham met avocado (nog altijd met stip in mijn favorieten). Aardappelpuree met goede boter. Of krieltjes gebakken in de oven met zeezout en rozemarijn. Of bij warm weer een simpel, lekker aardappelslaatje.
Zomers aardappelslaatje
Lekkere aardappelen (nief patatjes of een andere lekkere hardkokende aardappel) net goed gekookt zodat ze niet uit elkaar vallen en afgekoeld
Vul je slaatje met heerlijke lente- of zomergroentjes (radijsjes, lente uit, tomaatjes, koolrabi, peterselie, bietjes ….)
Werk af met peper en zout en een net niet hardgekookt eitje en eventueel wat mayonaise.
Op den Buiten 